Na een lange periode van afwezigheid is de familie Mus teruggekeerd in mijn tuintje. Er was een tijd dat ze (vader en moeder Mus, de kinderen Mus, de ooms en tantes Mus, de neven en achterneven Mus) mijn tuintje regelmatig bezochten en mij iedere dag opnieuw verblijdden met hun vrolijke gesjilp en gekwetter.
Maar op een kwade dag kwam daaraan abrupt een eind. Gone with the wind, über alle Berge, met de noorderzon vertrokken, weg waren ze. Geen vrolijk gesjilp en gekwetter meer in mijn tuintje …
Mannen met grote knipscharen waren gekomen en hadden in opdracht van gemeente of woningbouwvereniging de klimop waarin ze huisden van het muurtje bij de buren gerukt. Want opgeruimd staat netjes en al die klimop tast het metselwerk maar aan.
Dachten ze. De stommeriken!
De familie Mus wist wel beter, want klimop is geen parasiet en zorgt zelfs voor extra isolatie en een droge muur. Maar hun was natuurlijk weer eens niets gevraagd.
En dus moesten ze vertrekken.
En verloor ik de familie Mus voor jaren uit het oog.
Nu zijn ze dus weer terug in mijn tuin, de kleine brutaaltjes. Nog niet in zo groten getale als voorheen, maar ik tel er toch al gauw weer een stuk of zeven acht …
En ik hoop vurig dat ze intussen ergens dicht in de buurt een nieuw onderkomen hebben gevonden dat bestendiger is dan klimop die zomaar weer door domme mensen van de muur kan worden getrokken …
Welkom thuis, familie Mus!
hoi Ed dat is hoe wij de natuur vernielen, bedankt Ed voor je mooie foto s en gitaarspel , blijf je volgen, kasper
Hi Kasper,
Leuk dat je weer eens een teken van leven geeft. Alles goed hoop ik?
Gitaar spelen doe ik trouwens al lang niet meer. Voor mijn liedjes gebruik ik tegenwoordig gewoon een ingeblikte backing track.
Kun je je Carol Stoute nog herinneren? Ze reageerde onlangs op deze foto:
https://edmather.com/hengelo-in-de-jaren-60/#jp-carousel-10125
Tja … de mussenpopulatie is ver terug gelopen zonder die heggen en struiken … ik heb nu een bakje staan op het balkon en daar komt nu een familie eten en drinken … vandaag ook weer nieuwe koolmezen … ik denk dat ze terug zijn uit Rusland.
Dat is een mooi koppeltje.
Wij zien ze hier nog regelmatig in de tuin. Hun favoriete vluchtplek bij dreigend gevaar was een groot bos bamboe achter in ons tuintje. Die bamboe heeft een jaar geleden plaats moeten maken voor wat meer licht in de tuin. De mussen kiezen nu bij dreigend gevaar voor de hulstboom bij de buren, maar voedsel zoeken en vinden ze nog steeds in onze tuin.
Hier hebben we het zelfde mee gemaakt. Geen mussen meer die hun nestjes bouwden. Nu zien we er heel af en toe een paar…triest.
Klimop zit hier voor het grootste deel op mijn terrein… en ik denk er niet aan om dat wet te doen… mussen zijn dus veilig… 😉
Fijn 🙂
wet = weg… sorry!
blijven voeren we hebben er op dit moment een stuk of 5
maar de merels zijn er niet meer