Het zwartkopvrouwtje heeft, anders dan je misschien zou verwachten, een bruin petje op. In mijn tuintje laat ze zich zo nu en dan heel even zien. Zwartkoppen leiden een nogal verborgen bestaan en vertonen zich zelden zo open en bloot als op deze foto.Een vogel waarvan het bestaan zich allerminst in het verborgene afspeelt, is de halsbandparkiet (Psittacula krameri). ’t Is een lawaaierig beestje dat je niet snel over het hoofd ziet.Doeiii
Deze viltvlekzandbij zag ik gisteren in mijn tuintje. ’t Is een algemene soort die je vrijwel overal ziet, in tuinen en parken, langs bosranden, op de hei of in de duinen. Vliegtijd: maart-juli.
Hier nog een paar foto’s die ik de afgelopen dagen maakte. Om alvast in lentestemming te komen en die corona-ellende misschien even te vergeten:
Een kinderhand is gauw gevuld. En de mijne ook. Met één roodborst in mijn tuin ben ik al tevreden. En nu zie ik er soms zelfs twee.De roodborst is familie van de nachtegaal, en dus zingt hij niet alleen overdag, maar ook ’s nachts.