Goudhaantjes houden van naaldbomen. Geef daarom je kerstboom (met kluit) niet met de vuilnis mee, maar plant hem in je tuin. De kans is niet denkbeeldig dat je vroeg of laat wordt beloond met een bezoekje!
Klik hier voor een grotere afbeelding
Jac. P. Thijsse:“Dit zijn de kleinste vogeltjes van Europa. Gij zoudt ze licht voor meezen houden, hun gevederte is even los en licht, de kleuren geel en groenachtig, maar het snaveltje is lang en dun. De meezen hebben korte snavels, bij ’t staartmeesje kun je den snavel bijna in ’t geheel niet zien, de koolmees heeft nog de langste, maar die is nog dik en log, vergeleken bij het fijne nebje van ’t goudhaantje. Het zijn wondermooie vogeltjes, mooi van vorm, mooi van kleur, met een prachtig geel kuifje, in zwart gevat, boven op ’t hoofd, en groote sprekende oogen, door een wit vederkransje nog indrukwekkender gemaakt. Het is nu al wel vijfendertig jaar geleden, dat ik ze voor ’t eerst zag: een dertigtal bij elkaar in het Plantsoentje van den Hortus te Amsterdam. Ik was wat te vroeg voor school en daarom ’t plantsoen ingekuierd – dat gebeurde zoowat iederen morgen. Het was November, koud, we hadden het eerste uur vioolles, en nu stond ik daar met mijn kist in de hand naar de goudhaantjes te kijken. Daar waren nu heusch echte wilde goudhaantjes, midden in Amsterdam! Wat kan je dat als jongen een plezier doen, om al die mooie vogels en vlinders en bloemen te ontdekken, die zoo maar in ’t wild voorkomen. Je kunt het eerst haast niet gelooven, dat het zoo is, maar langzamerhand |
ga je er met een groot gevoel van geluk en tevredenheid aan wennen. Wilde rozen, waterlelies, orchideeën, zonnedauw, koninginnepages, parelmoervlinders, hermelijntjes, nachtegalen, wat een rijkdom, wat een weelde!Met dergelijke gewaarwordingen stond ik bij mijn goudhaantjes, roerloos stil en de diertjes kwamen vlak bij me, zoodat ik bijna de klok van negen vergat en net op ’t nippertje te laat binnensloop. Mijn gamma’s kon ik niet spelen, want ’t duurde tot half elf, eer er een beetje gevoel in mijn vingers kwam.Eigenlijk is oktober de beste tijd, om goudhaantjes te zien, want dan komen ze bij millioenen uit het Oosten. Ik heb er wel eens vijfduizend tegelijk gezien; dat was op Texel 19 October 1890. Maar den heelen winter door zie je ze nog genoeg, hetzij in troepen van enkel goudhaantjes, hetzij in gezelschap van de kleinere meessoorten, zwarte meezen of zwartkopmeezen. Ze fladderen als vlinders door de boomen heen en snorren alles af naar insecten, roepen elkaar onophoudelijk met heel fijne geluidjes, bekommeren zich in ’t geheel niet om de menschen en laten zich daardoor maar al te vaak met den lijmstok verschalken.Ze zingen net zoo fijn als de zwarte meezen en ook al midden in den winter. In ’t voorjaar trekken de meeste weer |
weg, maar velen blijven hier nestelen, meer, dan men gewoonlijk wel meent. Gewoonlijk bouwen ze hun nest in de afhangende takken van de sparreboomen, maar ze doen het ook wel een enkele maal op den grond tusschen wortelmassa’s en in hoopen hakhout. De eitjes zijn onbegrijpelijk teer en fijn, evenals die van den winterkoning.In de gewone fijnspar ligt ’t nest ’t meest. De oude sparren hebben zijtakken, die aan hun uiteinde met een mooie bocht omhoogkrommen. De zijtakken van die zijtakken groeien aan dat gebogen eindstuk bijna recht omlaag en zoo wordt daar een tentje gevormd. In de beschutting van dat tentje hangt ’t vogeltje zijn nest op, soms heel laag bij den grond; hij verbergt ’t zoo goed en hij gedraagt zich in de omgeving van ’t nest zoo stil en geheimzinnig, dat ge in ’t geheel geen erg in hem krijgt. Ik ben weken lang tweemaal per dag langs een goudhaantjesnest gekomen, zonder er ooit erg in te krijgen en dat nog al, terwijl ik het vinden van zoo’n nest in dien tijd bijzonder vurig wenschte.Behalve het gewone goudhaantje komt in den trektijd en in den winter ook het vuurgoudhaantje ons opzoeken. Het heeft een feller gekleurd kuifje en een breede zwarte streep tusschen oog en snaveltje; die streek heet bij de vogels de ‘teugel’. Ik kijk voortdurend uit naar die goudhaantjes met zwarten teugel, maar zie ze niet zoo dikwijls.Als die goudhaantjes hun winter-zwerftochten volbrengen gaan ze, al is de troep nog zoo groot, toch dikwijls twee aan twee. Je ziet haast nooit een afzonderlijk goudhaantje en is dat soms ’t geval, dan zit het diertje hevig te roepen om zijn metgezel.” |
Dat is nog eens een leuke tuingast! Mooi man,
Gr. René
Mijn tuin staat vol met kerstbomen uit eerdere jaargangen, en zo nu en dan komt er even een goudhaantje op bezoek.
Dank voor je reactie, en nog de beste wensen1
Hoi Ed,
Donkere omstandigheden zie ik wel aan de gegevens. Prachtig vogeltje zo’n goudhaantje. Toch maar een paar kerstbomen planten lees ik wel.
Beste wensen nog!
Groeten, Robert
Jij ook een heel voorspoedig 2013, Robert!
Daar heb je een knap portretje van weten te schieten, hij staat er lekker scherp op.
Het is mij een paar jaar geleden één keer gelukt om een goudhaantje te fotograferen, maar daar bleef weinig meer dan een schim van over.
een beetje geluk moet je soms hebben…
Mooi en leuk en ook met de tekst van Jac. P. Thijsse erbij. Wij hadden thuis de Thijsse-albums waar je zelf de plaatjes in moest plakken, ik heb er heel wat in gebladerd.
Zelf ken ik de beroemde Thijsse-albums jammer genoeg alleen van horen zeggen… een gebrek aan opvoeding ongetwijfeld 😉
Het zijn hartstikke leuke vogeltjes .. ik zie ze niet vaak.
Trouwens, nog gelukkig nieuwjaar 🙂
Jij ook een gelukkig nieuwjaar, Sandra!
Kijk nou…..dat is wel een heel bijzondere tuingast! Wat een leukertje en hij staat fraai op!
Dank je wel, Eveline
Wat een prachtig vogeltje, ik kan me niet herinneren dat ik die eerder heb gezien hier in de tuin..een mooie foto ook en leuk al die weetjes over het vogeltje. Dat vond ik ook erg leuk… ik had vandaag een Vlaamsche gaai in de tuin, maar die had ik dan ook wel gelokt met een home-made apennootjesstring-Agnès
In mijn tuintje is de gaai ook een regelmatige bezoeker, en inderdaad: vooral vanwege de pinda’s. En waarom de Vlaamse gaai tegenwoordig alleen nog maar ‘gaai’ mag heten … ik kan er ook nog niet goed aan wennen 🙂
Prachtig vogeltje! Die heb ik al heel lang niet meer gezien in het echt helaas.
Nog een gelukkig nieuw jaar gewenst !
Ook zo Bram, en succes met je blog!
Wat een prachtig mooi vogeltje!!