Op een steenworp afstand van waar ik woon ligt Amelisweerd, het landgoed tussen Utrecht en Bunnik waar door oprukkende snelwegen telkens weer stukjes van af worden geknabbeld. Helaas. Gisteren ben ik er nog wezen wandelen, want op een mooie herfstdag is Amelisweerd prachtig. En ’t zijn niet alleen de warme herfsttinten die zo’n wandeling de moeite waard maken: in het water rondom het fort Rijnauwen zwemmen wilde eenden, krakeenden, kuifeendjes en een enkele slobeend, en in de weilanden langs de oevers van de Kromme Rijn foerageren grauwe ganzen, kolganzen, Canadese ganzen en brandganzen. Hoog in de lucht cirkelen altijd wel een paar buizerds en soms zit er een gewoon in het gras. Als je geluk hebt flitst er een ijsvogeltje voorbij …
nov
10
2018
Afbeelding
Vreemd dat de automobilisten hier geen oog voor hebben.
Natuurvriendelijke groet,
Daarvoor gaan ze veel te hard. Je mist een hoop als je alleen maar over de snelweg raast.
Zelf bepleit ik al jaren de herontdekking van de langzaamheid. Maar ’t helpt niet. Alles moet steeds sneller …
Lopend of op mijn fiets ga ik al hard genoeg.
Langzame groet,
🙂
Haast je langzaam 🙂
Ik vind de zwemmende eenden het mooist en al die soorten ganzen.
In je begeleidend schrift lees ik dat je hebt genoten. Er is ook zoveel pracht.
Jammer van het afknabbelen, we willen maar vooruit maar zetten zoveel achteruit.
Mooie, sfeerrijke serie van de laatste stukjes landschappelijk schoon en al ’t moois dat het herbergt.
Prachtig! En erg uitnodigend! 🙂