De gistzwammen – dat zijn wij

Vandaag start ik een nieuwe rubriek: Het citaat van de dag. Telkens wanneer ik in woord of geschrift iets tegenkom wat ik opmerkelijk, prikkelend of de moeite van het overdenken waard vind, zou dat zo maar zijn weg kunnen vinden naar deze rubriek.

Wat je hier vindt, geeft niet noodzakelijkerwijs mijn mening weer, noch betekent citaat van de dag elke dag een nieuw citaat. Misschien wordt het citaat van de dag wel een citaat van de week of van de maand. Wie zal het zeggen. Hangt er maar net van af wat ik tegenkom.

Goed, maar nu het citaat van vandaag:

“… een vloeibaar voorbeeld, (…) een glas wijn. In het glas zit druivensap, waarvan het suikergehalte door gistingsprocessen in alcohol is veranderd. De eencellige organismen zijn wonderlijk effectief. Onvermoeibaar vreten ze alles op wat ze aantreffen en ze vermeerderen zich explosief, tot ze bij een bepaald alcoholgehalte verhongeren en stikken. Maar ze weten niet wat hun te wachten staat. Ze vreten gewoon door.

Philipp Blom

Tussen die eencellige gistsporen en gewervelde dieren liggen miljoenen jaren evolutie, en toch is hun collectieve gedrag nauwelijks veranderd. Vooral een van die gewervelde dieren, homo sapiens, vreet zich door natuurlijke hulpbronnen heen alsof die onuitputtelijk zijn, sneller dan ooit, vraatzuchtiger dan ooit. Ondanks symbolisch denken, Bach en Shakespeare, ondanks Einstein en Michelangelo demonstreert de mens als collectief niet dat hij evolutionair iets meer geleerd heeft dan de eencelligen. De gistzwammen – dat zijn wij.”