Het achterlijf van het mannetje van de bruine korenbout is, anders dan zijn naam misschien zou doen vermoeden, overwegend blauw van kleur. Jonge mannetjes zien er echter bijna net zo uit als het vrouwtje. Hier zien we, denk ik, links boven het vrouwtje en rechts onder een (jong) mannetje. Het vrouwtje heeft namelijk donkere vlekken aan de uiteinden van de vleugels, die bij het mannetje vrijwel ontbreken.
Locatie: Utrecht Lunetten
ed mather 
Fantastic.
Mooi…… Ik zag ze vandaag ook maar het zootje ongeregeld wilde niet gaan zitten .
Twentse korenbouten zijn anders 😉
Tja die Tukkers, het blijft een slag apart 😉 Mijn korenbouten bleven heel gedisciplineerd zitten en werkten goed mee.
Mooi Ed… prachtige insecten… zeer mooie kleuren en heel fijn detail!
Dank je wel!
Wel ja, vang jij er maar meteen twee tegelijk in beeld. Het kan niet op … 🙂
Toevallig heb ik vanmiddag in het rietland in de Weerribben ook voor het eerst dit jaar een libel naar tevredenheid kunnen portretteren. Het is een feest om buiten te zijn momenteel! 🙂
Deze zaten gewoon bij mij om de hoek, ik hoefde er niet eens voor op pad.
Prachtig! Wat een beeld, blijf er naar kijken. En dat allemaal met die tussenring! Echt geweldig inventief, dat glaasje.
Sterker nog: voor deze foto heb ik niet eens een tussenring gebruikt. Ingezoomd met een Sigma 18-200mm lens met de camera in de close up stand. Het zijn ook tamelijk grote beesten, en met een tussenring had ik ze er waarschijnlijk niet eens op gekregen. Om kleinere insecten beeldvullend te fotograferen zijn tussenringen echter ideaal. Maar ’t zijn geen glaasjes hoor, je kunt er je vinger gewoon doorheen steken. Een tussenring vergroot alleen maar de afstand tussen objectief en sensor, waardoor je dichter bij je onderwerp kunt komen. Je verliest daardoor wel een beetje aan lichtsterkte. Daarom is de combinatie van een tussenring met een lichtsterke lens met vaste brandpuntafstand het handigst.